غلامرضا دهقانزاده بهابادی نامزد انتخابات ریاست جمهوری
------------
-----------------
---------------
در زبان محلّی بهاباد کلمه خال به معنی عیب ونقص به کار می رود
ودر احادیث سیدخراسانی می بینیم در توصیف دست آن بزرگوار کلمه خال آمده است
حال اگر این معنی مراد باشد چه کسی بهتر از حضرت آقا مراد است
---------------
سرخوش ز سـبوی غم پنهانی خویشـم چــون زلف تو سـرگرم پریشانی خویشم
در بــــزم وصـال تو نگـــویم ز کم و بیـــش چـون آینــه خو کرده به حیرانی خویشم
لــب باز نکـــردم به خروشــی و فغانــــی مــن مـــحرم راز دل طـــوفانی خویشــم
یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم
از شوق شــکر خنده لبـش جان نسپردم شرمنده ی جانان ز گران جانی خویشم
بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم
هر چند امیــن بسته ی دنیـــا نیــم امــا دلبســــته ی یــــاران خراسـانی خویشم
وظایف منتظران در مکیال المکارم
یکی از کتاب های معتبر و با ارزش در زمینه ی مهدویّت
کتاب (مکیال المکارم فی فوائد الدّعا للقائم علیه السّلام) است.
مکیال المکارم، به معنای (معیار سنجش خوبیها) است و این کتاب به سفارش
خود حضرت مهدی (ارواحنا فداه) نوشته و نام گذاری شده است. در این کتاب به تفصیل
راجع به فواید دعا برای فرج سخن گفته شده است.
نویسنده ی این اثر با ارزش (آیت الله محمّد تقی موسوی اصفهانی) می باشند.
به راستی، هیچ کتابی همچون مکیال المکارم، شما را با وظایف و حقوق بنده
نسبت به امام زمان (عج) آشنا نمی کند. از طرف دیگر، الطاف امام زمان (ع) نسبت
به بندگان در کتاب به طور مفصل بیان شده است.
درباب هشتم این کتاب گران سنگ 80 وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی عج
در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر است :
1. تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی های آن حضرت عج
2. رعایت ادب نسبت به ایشان
3. اظهار محبت نسبت به آن حضرت عج به طور خاص
4. محبوب نمودن آن حضرت عج در میان مردم
5. انتظار فرج و ظهور آن حضرت عج
6. اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار
7. ذکر مناقب و فضائل آن حضرت علیه السّلام
8. اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت عج
9. حضور در مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت عج
10. تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت عج
11. سرودن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت عج
12. خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت عج
13. قیام به هنگام یاد شدن نام و یا القاب آن حضرت عج
14. گریستن بر فراق آن حضرت عج
15. گریاندن بر فراق آن حضرت عج
16. خود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت عج
17. درخواست معرفت امام عصر علیه السّلام از خداوند عزّوجلّ
18. تداوم درخواست معرفت آن حضرت عج
19. مداوت به خواندن دعای غریق ( یا الله، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلب القلوب ...)
20. دعا در زمان غیبت آن حضرت عج
21. شناختن علامت های ظهور آن حضرت عج
22. تسلیم بودن و عجله نکردن
23. صدقه دادن به نیابت آن حضرت عج
24. صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت عج
25. رفتن به حج به نیابت آن حضرت عج
26. فرستادن نایب که از طرف آن حضرت عج حج کند
27. طواف بیت الله الحرام به نیابت آن حضرت عج
28. نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت عج طواف نماید
29. زیارت مشاهد رسول خدا و ائمّه معصومین (علیهم السلام) به نیابت از مولایمان
30. استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت علیه السّلام
31. سعی در خدمت کردن به آن حضرت عج
32. اهتمام ورزیدن به یاری آن حضرت عج
33. تصمیم قلبی بر یاری کردن آن حضرت عج در زمان حضور و ظهور او
34. تجدید بیعت با آن حضرت علیه السّلام بعد از فرایض همه روزه و هر جمعه
35. صله آن حضرت علیه السّلام به وسیله مال
36. صله شیعیان و دوستان صالح امامان علیهم السّلام به وسیله مال
37. خوشحال کردن مؤمنین
38. خیرخواهی برای آن حضرت علیه السّلام
39. زیارت کردن آن حضرت علیه السّلام
40. دیدار مؤمنین صالح و سلام کردن بر آنان
41. درود فرستادن بر آن حضرت علیه السّلام
42. هدیه کردن ثواب نماز به آن حضرت علیه السّلام
43. هدیه نماز مخصوص
44. نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص در وقت معین
45. اهداء قرائت قرآن به آن حضرت عج
46. توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسیله آن حضرت عج
47. دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت به آن حضرت عج
48. دعوت کردن مردم به آن حضرت عج
49. رعایت حقوق آن حضرت عج و مواظبت بر ادای آنها و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار
50. خشوع دل هنگام یاد آن حضرت عج
51. عالم باید عملش را آشکار سازد
52. تقیه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار
53. صبر کردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنت ها
54. درخواست صبر از خدای تعالی
55. سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت آن حضرت عج
56. پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت علیه السّلام در آنجا مورد تمسخر باشد
57. تظاهر با ستمگران و اهل باطل
58. ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن
59. تهذیب نفس
60. اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت عج
61. متفق شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها
62. پیوسته به یاد آن حضرت عج بودن
63. به آداب آن حضرت عج عمل نمودن
64. دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت علیه السّلام
65. اینکه بدنت نسبت به آن حضرت عج خاشع باشد
66. مقدّم دانستن خواسته آن حضرت عج بر خواسته خود
67. احترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت عج
(مانند سادات علوی و علمای دینی )
68. بزرگ داشتن اماکنی که به قدوم آن حضرت علیه السّلام زینت یافته اند
69. وقت ظهور را تعیین نکردن
70. تکذیب و دروغ شمردن وقت گذاران ظهور
71. تکذیب کردن مدعیان نیابت خاصه آن حضرت علیه السّلام در زمان غیبت
72. درخواست دیدار آن حضرت عج با عافیت و ایمان
73. اقتدا و تأسّی جستن به اخلاق و اعمال آن حضرت عج
74. حفظ زبان از یاد غیر خدا و مانند آن
75. خواندن نماز آن حضرت عج
76. گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السّلام
77. زیارت قبر مولایمان آقا ابا عبدالله الحسین علیه السّلام
78. بسیار لعنت کردن بر بنی امیّه در آشکار و پنهان
79. اهتمام و همت کردن در ادای حقوق برادران دینی
80. مهیا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن حضرت عج (منظور آماده باش بودن)
إنشالله که بتوانیم وظایف خود را به خوبی بشناسیم
و به آن عمل کنیم و از منتظرین واقعی حضرت عج باشیم
ابو سعید خدری، از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله که مورد قبول اهل سنت می باشد می گوید:
سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ قَالَ ذَاکَ وَصِیُّ أَخِی سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ کَفى بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ ذَاکَ أَخِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِب
از پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیدم منظور از «الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» [8] چه کسی است؟ حضرت فرمود: منظور وزیر برادرم سلیمان بن داوود (آصف بن برخیا) است. عرض کردم: منظور از «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ» کیست؟ حضرت فرمود: منظور برادرم علی بن ابیطالب علیه السلام است.[9]
در اینجا لازم است به حدیثی اشاره کنیم که در آن تفاوت «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» با «عِلْمُ الْکِتابِ» بیان شده است:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ هُوَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ. وَ سُئِلَ عَنِ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَعْلَمُ أَمِ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ فَقَالَ مَا کَانَ عِلْمُ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ عِنْدَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ إِلَّا بِقَدْرِ مَا یَأْخُذُ بَعُوضَةٌ بِجَنَاحِهَا مِنْ مَاءِ الْبَحْرِ
از امام صادق علیه السلام که ایشان فرمودند : آن که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست همان امیرالمومنین علیه السلام است. و از ایشان پرسیدند : آیا آن که «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» دارد اعلم است یا کسی که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست؟ حضرت فرمودند : علم کسی که نزد او «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» است نسبت به کسی که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست فقط به اندازه آن چیزی است که پشه با بالش از آب دریا بر می دارد. [10]
در روایات دیگری از حضرت صادق علیه السلام آمده است که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد همه ائمه علیهم السلام است :
عَنِ الصادِقِ فی قَولِه «کَفى بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ» قَالَ : إِیَّانَا عَنَى وَ عَلِیٌّ أَوَّلُنَا وَ أَفْضَلُنَا وَ خَیْرُنَا بَعْدَ النَّبِیِّ
از امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیه ، ایشان فرمودند : مقصود ما هستیم و البته علی بن ابیطالب علیه السلام اولین نفر از ما و افضل و شایسته ترین از ما بعد رسول الله صلی الله علیه و آله است.[11]
عَن عَبدِاللهِ بنِ کَثیرٍ عَنِ الصّادِقِ علیه السلام أَنَّهُ وَضَعَ یَدَهُ عَلی صَدرِهِ ثُمَّ قالَ عِندَنا وَ اللهِ عِلمُ الکِتابِ کُمَّلاً.
از عبدالله کثیر از امام صادق علیه السلام روایت شده است که حضرت دست بر سینه خود گذاشت و فرمود: قسم به خدا که تمامی علم کتاب نزد ما اهل بیت است. [12]
[8]سوره نمل ، آیه 40
[9]وسائلالشیعة ، جلد 27 ، صفحه 188
[10]بحارالأنوار ، جلد 35 ، صفحه 429 از تفسیر قمی
[11].الکافی ، جلد1 ، صفحه 229
[12]مجمع البیان به نقل از آیات الولایه در فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام